Waarom over epilepsie....

In oktober vorig jaar kreeg ik opeens last van een soort uitvallen. Ik wist toen niet wat 
er gebeurde en ik hoopte dat het snel over zou gaan. Ik heb het toen ook nog niet tegen 
mijn ouders gezegd, omdat ik hoopte dat het weg zou gaan.

Toen het op mijn verjaardag, 2 november, nog een paar keer gebeurde, heb ik mijn 
moeder erover verteld.
Mijn verjaardag was net voorbij en mijn vader bracht mijn oma naar huis.
Ik heb toen mijn moeder verteld wat er gebeurde en zij schrok natuurlijk erg. 
Ook kreeg ik op dat moment een aanval, zo noemden wij het.
Bij zo'n aanval ben ik even helemaal afwezig en hoor en zie ik nauwelijks iets. 
Je kunt me dan ook moeilijk bereiken.

Toen mijn vader thuiskwam en we samen het verhaal nog een keer vertelden, 
besloten mijn ouders het ziekenhuis te bellen.

In het ziekenhuis (Huisartsenpost) vertelden dat het heel erg leek op absences,
een vorm van epilepsie....

Na vele onderzoeken bleek ik toch geen epilepsie te hebben. Doordat de aanvallen nog steeds aanwezig zijn en ik best heel erg onder de indruk was van de onderzoeken, heb ik besloten mijn presentatie hierover te houden.